Συνέντευξη του πρωτοπρεσβύτερου π΄ Γεωργίου Τζάβλα
για τη δημιουργία της ιστοσελίδας της Ενορίας μας.
Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Τζάβλα
Σεβασμιώτατε, φιλέορτοι αγαπητοί αδελφοί, Χαριτι θεού και με την ευλογία της Παναγίας μας βρισκόμαστε την εσπέραν τούτη όπου η χάρις του Παναγίου Πνεύματος πάντας ημάς συνήγαγε, για να ακούσωμεν ο εποθήσαμεν εκ του στόματος του Επισκόπου μας, του και ποιμενάρχου μας, στον οποίο πρεπόντως αποδίδομεν όχι μόνο το αποτέλεσμα αλλά και την αιτία του, ήτοι, την ίδρυση αυτής της ενορίας.
Σεβασμιώτατε, από την πρώτη ημέρα της ενθρονίσεως σας, διείδατε το μεγάλο κενό της Μητροπολιτικής Περιφέρειας που σας εμπιστεύθηκε Πανάγαθος ο Θεός. Ξεκινήσατε ένα κοπιώδη αγώνα με τους συνεργάτες σας, για να αναπληρώσετε ένα τεράστιο κενό, την ανυπαρξία λατρευτικών χώρων για τις ανάγκες του ποιμνίου σας. Ακούσατε πολλές φορές και ακούμε να λένε πολλοί, τι χρειάζονται τόσες και μεγάλες εκκλησίες; Τα προβλήματα του κόσμου είναι άλλα και εσείς περί άλλων τυρβάζετε. Όμως το ερώτημα μεταβάλλεται σε έπαινο όταν καθένας από αυτούς βρεθεί στην ανάγκη να χρησιμοποιήσει τους ναούς για να βαπτίσει τα παιδιά του, να τα παντρέψει ή να οδηγήσει τα αγαπημένα του πρόσωπα στην τελευταία τους κατοικία. Σεβασμιότατε, εσείς ποτέ δεν παρεκκλίνατε του στόχου σας. Η προσήλωση στον στόχο και στο όραμα σας ήταν αμετακίνητη και η επιμονή σας παροιμιώδης. «Τρέξτε να προλάβουμε. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Οι πόλεις μεγαλώνουν και πληθαίνουν με γεωμετρικό τρόπο. Η πόλη που ζούμε μέσα σε μερικές μόνο δεκαετίες έγινε πρωτεύουσα νομού και παγκόσμιο τουριστικό θέρετρο».
Σεβασμιώτατε , ο πανάγαθος Θεός, ο ερευνών τα κρύφια των ανθρώπων και τα μύχια γιγνώσκων είδε την αγωνία σας και δια πρεσβειών των αγίων, ευλόγησε το όραμα σας και το πλήρωμα της εκκλησίας, κληρικούς και λαϊκούς, στους οποίους το εμπιστευθήκατε. Έχουν να σας διηγηθούν και καθ’ ημέραν σας διηγούνται πολλά, πώς δηλαδή ευλογεί ο Θεός με θαυμαστό τρόπο τους εργάτες, τους οικοδομούντας τα κατοικητήρια του.
Σεβασμιώτατε, αγαπητοί αδελφοί και φίλοι της ενορίας μας γυρίζω νοερά πίσω στο χρόνο, προσπαθώ να συνθέσω τα γεγονότα να δω τον τόπο από όπου απευθύνατε σ’ αυτό τον ευλογημένο λαό άγγελμα. Δεν προνόησε κάποιος να ιστορήσει εκείνη τη στιγμή και να ακινητοποιήσει την κλεψύδρα του χρόνου Σας βλέπω να στέκεστε στην αυλή του Αγίου Δημητρίου, στο μικρό λοφίσκο. Εικοσιέξι Δεκεμβρίου 1994. Κρύο, αέρας, βροχή. Σας βλέπω συλλογισμένο, πως ανεβαίνουν τούτοι οι Χριστιανοί εδώ πάνω; Πως λειτουργεί ο παπάς χειμώνα καλοκαίρι σ’ αυτόν το μικρό μα θαυματουργό ναό; Πως τελούν τις Μεγάλες τους γιορτές και τα μυστήρια τους; Σας ακούω να αναγγέλλετε: Θα ιδρύσουμε νέα ενορία. Η Βορειοδυτική πλευρά της πόλης του Αγίου Νικολάου και όχι μόνο αναπτύσσετε ραγδαία. Οι άνθρωποι, οι χριστιανοί μας δεν εξυπηρετούνται. Οι γέροντες μας, οι μητέρες με τα παιδιά τους δυσκολεύονται. Δίνεται το σύνθημα και το έργο αρχίζει.
Η ερανική επιτροπή Αγίου Δημητρίου Δια το χαρμόσυνο γεγονός της Αναστάσεως Του Κυρίου σας εύχεται: Ειρήνη & Αγάπη Χριστού. Και σας προσκαλεί Στην τελετή του θεμελίου Λίθου του Τρίκλιτου Ιερού Ναού ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ& ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ” ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΤΡΑΣ κ.κ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Την Παρασκευή 2 Μαΐου 1997, &ώρα 6 το απόγευμα Μου μοιάζει σαν να σας βλέπω στο λιμάνι και ενώ η θάλασσα είναι φουρτουνιασμένη εσείς να δίνετε εντολή στους βαρκάρηδες, να ανοιχτούν στα βαθιά για να ψαρέψουν. Ακούγοντας τα μέλη της ερανικής επιτροπής, να διηγούνται τις εμπειρίες τους από αυτό το ταξίδι, κάπως έτσι μπορώ να το περιγράψω. Κι όμως αγαπητοί μου όχι μόνο ταξίδεψαν οι πλέοντες με ασφάλεια, αλλά και επίστρεφαν με το δίκτυον μεστον ιχθύων πολλών.
Ο προστάτης μας Άγιος Δημήτριος και Παναγία στην οποία αφιερώθηκε η ενορία δεν μας εγκατέλειψαν ποτέ. Φώτισε πολλούς χριστιανούς και έγιναν συνεργοί στο έργο μας. Πρωτίστως εκείνους που δώρισαν το οικόπεδο την οικογένεια Νικολάου Μαγουλιανού και Ελένης Μαγουλιανού Ρούβαλη. Το ανθρωπίνως ακατόρθωτο επετεύχθη. Οικόπεδο; Που να βρεθεί γη για να κτιστεί μια εκκλησία; Άξιο λόγου: Γιατί υπάρχει τόσο μεγάλο έλλειμμα πρόβλεψης στην πόλη μας για δημιουργία χώρων λατρείας; Η μεγαλούπολη των Αθηνών έχει προβλέψει τεράστια τετράγωνα στα οποία κτίζονται και δεσπόζουν Ναοί, που αποτελούν και το σημεία αναφοράς της κάθε συνοικίας. Αντιθέτως εμείς πιάσαμε τις ακρώρειες οι οποίες προσεγγίζονται μόνο αυτοκίνητο μιλάω για αυτούς που έχουν ανάγκη. Δόξα το θεό πάντων ένεκεν. Οι δωρητές μας είναι πολλοί πολλές φορές οι απλοί άνθρωποι, οι συνειδητοί Χριστιανοί.
Η ερανική Επιτροπή που διορίσατε Σεβασμιότατε ευχαριστεί όλους που, με οποιονδήποτε τρόπο, βοήθησαν και βοηθούν στο έργο της εκκλησίας. Τους μεν κεκοιμημένους μνημονεύουμε πάντοτε στην αγία πρόθεση, τους δε ζώντες ευλογούμε αυτούς και οικείους τους, ευχόμενοι όπως κύριος ο Θεός χαρίσηται αυτοίς παν δώρημα τέλειον. Όλους εσάς που μας τιμήσατε απόψε, και ανταποκριθήκατε στο κάλεσμα μας, σας ευχαριστούμε.
Δίνουμε μια υπόσχεση σε σας Σεβασμιότατε προσωπικά και στο πλήρωμα της Εκκλησίας -τούτη τη στιγμή διερμηνεύω τα αισθήματα της ερανικής επιτροπής η οποία έχει γνώση των όσων εξουσιοδοτήθηκα να σας αναφέρω- ότι, θα προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε στην αποστολή που μας αναθέσατε. Θα σας παραδώσουμε ένα έργο που θα είναι μνημείο για την πόλη, καθώς βρίσκεται στην ακρώρεια της, εισοδεύοντας όχι μόνον τους καθ΄ ημέραν εισερχόμενους συμπολίτες μας, αλλά και όλους τους επισκέπτες της πόλεως μας. Σας καλούμε να συνεχίσετε με τον ίδιο ζήλο να είστε δίπλα μας. Κάθε οικονομική σας προσφορά θα χρησιμοποιείτε με σύνεση και θα τοποθετείτε στο υλικό και πνευματικό οικοδόμημα. Μια εκκλησία, ένας Ναός που κτίζεται, είναι έργο Θεού και ανθρώπων και εμείς σε εσάς θα το παραδώσουμε για να γίνει το πνευματικό σας κατοικητήριο.
Αγαπητοί μου, δεν ξεχνούμε ποτέ, ότι εκκλησία δεν είναι μόνο τα κτήρια των ναών, αλλά και οι ναοί του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή οι άνθρωποι. Γι αυτό και όπως, έχετε αντιληφθεί, αναπτύσσουμε το πνευματικό έργο της ενορίας μας με εκλεκτούς συνεργάτες, πρόθυμους να οικοδομήσουν έναν άλλο ναό τον άνθρωπο, στον οποίο θα κατοικήσει η Χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δίνοντας βαρύτητα στα παιδιά μας, τα οποία βάλλονται περισσότερο σήμερα, αναζητώντας νόημα ζωής, σε έναν συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο, που αποδιοργανώνει παραδοσιακές αξίες, χωρίς να αναπληρώνει τα κενά τους. Με αυτήν την προοπτική, δημιουργήσαμε το Κέντρο Νεότητας, το όποιο θα στεγάσει όλα τα όνειρά μας, σχεδιάζοντας συγχρόνως την ποιμαντική μας προς όλους τους ενορίτες. Όπως αντιλαμβάνεσθε, το έργο είναι δύσκολο και θα ολοκληρωθεί μόνο με θέληση, άδολη αγάπη, υπομονή και επιμονή, πρωτίστως δε με προσευχή. Την ζητούμε από όλους σας, την έχουμε ανάγκη όπως το σώμα το νερό κι η διψασμένη γη τη βροχή.
Μην ξεχνάτε ότι, όπου χτίζουν οι άνθρωποι μια εκκλησία και συστήνουν κοινωνία προσευχής, παρά δίπλα, κοντά ή μακριά, μα πολλές φορές και μέσα στον ίδιο το χώρο ο πειρασμός φτιάχνει τον δικό του ορμητήριο για να εμποδίζει τους ανθρώπους να πραγματοποιήσουν τον στόχο τους, που δεν είναι άλλος από τον να γίνουν άγιοι, θεοί κατά χάρη, όπως άγιος είναι και ο Θεός μας. Χτίσαμε πάνω στην πέτρα, αναδείξαμε την περιοχή, και υποδεχτήκαμε τους κατοίκους της. Τώρα ζητούμε την συμπόρευση. Έχουμε τεράστια ευθύνη για το πώς θα διακονήσουμε όλους εσάς και θα διευκολύνουμε την προσέλευσή σας στους χώρους της Εκκλησίας, και ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους και τα παιδιά. Πως όμως μπορεί να γίνει αυτό; Μαζί με τα δεκάδες παιδία που προσέρχονται, διέρχονται και αμαξοστοιχίες τριών όγκων.
Η δημοτική οδός, -που πολλές φορές νομίζεις πως βρίσκεσαι σε εθνικό δρόμο από τις ταχύτητες που αναπτύσσουν ανεγκέφαλοι οδηγοί, -χρεώνεται ήδη με ένα θανατηφόρο ατύχημα. Και υπάρχει κίνδυνος ο καθένας από εμάς να δεχτεί ή να προκαλέσει ατύχημα. Στα εκατοντάδες παιδιά που προσέρχονται από τα γύρω σχολεία για να εκκλησιαστούν δε διασφαλίζει κανένας ακίνδυνη και ομαλή προσέλευση. Ποιος από εσάς θα ήθελε να παντρεύει το παιδί του ή να κηδεύει τους γονείς του η να προσέρχεται να εκκλησιαστεί κάτω από αυτές τις επαπειλούμενες συνθήκες; Καλούμε τους άρχοντες μας και του ιθύνοντες της πόλης, οι οποίοι στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις μας έχουν δείξει κατανόηση και διάθεση για μια λογική λύση των προβλημάτων, να δώσουν λύσεις με προτεραιότητα την κυκλοφοριακή σύνδεση. Μια υπόγεια διάβαση ή μια αερογέφυρα θα πρόσφεραν ασφαλή πρόσβαση και κυκλοφοριακή σύνδεση, όχι μόνο για την Εκκλησία αλλά και για την ευρύτερη περιοχή.
Είμαστε βαθύτατα αισιόδοξοι ότι Η Κυρία των Αγγέλων η Παναγία Μητέρα του Θεού και των ανθρώπων η Προστάτισσα και τροφός αυτής της Ενορίας που αφιερώνεται στο όνομα της «Ευαγγελισμός της Θεοτόκου» μετά των τιμωμένων Αγίων: Άννης, Κοσμά του Αιτωλού, Μαρίνης, και Τεσσάρων Μαρτύρων δι ευχών του Σεβασμιωτάτου πατρός ημών και ποιμενάρχου θα αναπληρώσουν τα ελλείποντα ημών και θα αξιωθούν να δουν το έργο τούτο ολοκληρωμένο πρώτα εκείνοι που το θεμελίωσαν δηλαδή εσείς Σεβασμιότατε με τα μέλη της Ερανικής Επιτροπής και τον πρόεδρος αυτής ο πατέρα Κωνσταντίνος τους οποίους ευχαριστούμε από βάθους καρδιάς για την Μεγάλη τους και καρποφόρο προσπάθεια, και έπειτα όλοι εμείς που ποθούμε γι’ αυτό. Βρισκόμαστε ακριβώς μια εβδομάδα πριν από τη γιορτή του Ευαγγελισμού. Ελπίζουμε και ευελπιστούμε ότι τη μεθ΄ επόμενη γιορτή της Παναγίας μας θα την γιορτάσουμε στον κεντρικό Ναό που ανεγείρεται.
Τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν.
Έχουμε αποσπάσει την διαβεβαίωση του Εργολάβου έχουμε την δωρεά του σκυροδέματος από την οικογένεια Κουνενάκη, τη δικιά σας αμέριστη αγάπη και συμπαράσταση, την επιθυμία και τον ένθεο ζήλο, την τόλμη και την εμπειρία. Κάνουμε τον σταυρό μας γονατίζουμε στην εικόνα της Παναγίας Σεβασμιώτατε, σηκωνόμαστε και προχωρούμε.
Αποσπάσματα από την ομιλία για την ίδρυση της Ενορίας Παρασκευή 17 Μαρτίου 2006, Γ’ Στάση των Χαιρετισμών