Η Εορτή της Παναγίας της «Μεσοσπορίτισσας»
Μία από τις κυριότερες και μεγαλύτερες Θεομητορικές εορτές του έτους είναι τα «Εισόδια» της Θεοτόκου, που η Εκκλησία μας τιμά στις 21 Νοεμβρίου. Η σημασία της εορτής αυτής είναι μεγάλη και ιερή, γιατί η είσοδος της Θεοτόκου στο Ναό αποτελεί την απαρχή της σωτηρίας των ανθρώπων, αφού, όπως τονίζει το Απολυτίκιο της εορτής, «Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις…»!
Όπως γνωρίζουμε, η Παναγία Θεοτόκος γεννήθηκε από γηραιούς γονείς, τον Ιωακείμ και την Άννα, που είχαν παρακαλέσει με πολύ πόνο το Θεό να τους δώσει ένα τέκνο και να το αφιερώσουν στο Ναό Του. Έτσι και έκαναν. Όταν η Μαρία έγινε τριών ετών, την έφεραν οι ίδιοι οι γονείς της στο Ναό και την παρέδωσαν στα χέρια του Αρχιερέα Ζαχαρία. Αυτός την αγκάλιασε, την ευλόγησε και την εισήγαγε στα Άγια των Αγίων, στον ιερότερο χώρο του Ναού, όπου εισερχόταν μόνο ο Αρχιερέας μια φορά το χρόνο, κι αυτό έγινε με την παραχώρηση του Θεού, καθώς έμελλε να γεννηθεί ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός από αυτήν, για τη σωτηρία του κόσμου.
Η Παναγία μας εισήλθε στο Ναό, για να ανοίξει με τα εισόδιά της η πύλη της σωτηρίας όλων των ανθρώπων! «Χαίρε δι’ ης ηνοίχθη Παράδεισος», εκφωνούμε στους Χαιρετισμούς! Εισήλθε στο Ναό, για να τιμήσει και να ανυψώσει στο πρόσωπό της όλες τις γυναίκες του κόσμου, που μέχρι τότε ήταν υποτιμημένες! Η Παναγία μας εισήλθε, ακόμη, στο Ναό, γιατί έπρεπε να αποκτήσει ιερή αναστροφή! Εκεί, στα Άγια των Αγίων, δεν μπόρεσαν να την αγγίξουν και να την μολύνουν κακές συναστροφές, πονηροί λογισμοί και κοσμικές ασχολίες, αφού ακόμα και αυτή την υλική τροφή, της την κόμιζε Άγγελος Κυρίου! Μοναδική ασχολία της ήταν η μελέτη των αγίων Γραφών και η προσευχή, και έτσι, η μικρή Μαρία προετοιμαζόταν για το μεγάλο της ρόλο, να γίνει «Νύμφη, ανύμφευτος»! Τέλος, η Παναγία μας εισήλθε στο Ναό, γιατί θα γινόταν σε λίγο η ίδια Ναός και κατοικητήριο του Θεού! Αυτό δηλώνει και το Κοντάκιο της εορτής της: «Ο καθαρώτατος ναός του Σωτήρος, η πολυτίμητος παστάς και Παρθένος, το ιερόν θησαύρισμα της δόξης του Θεού, σήμερον εισάγεται εν τω οίκω Κυρίου..».
Ρωτούν πολλοί άνθρωποι: γιατί δεν γίνονται οι γυναίκες ιερείς; Ο Θεός, απαντάμε, έτσι όρισε την ιεροσύνη! Να είναι βάρος και ευθύνη ορισμένων ανδρών. Μην τους μακαρίζετε! Αλλοίμονο σ’ αυτούς που έχουν κρεμάσει στο λαιμό τους την μεγάλη αυτή ευθύνη! Η γυναίκα λοιπόν, ακόμα κι αν δεν γίνεται ιερέας, γίνεται «ναός» και μάλιστα «ιερουργεί» μέσα σ’ αυτόν! Η Παναγία έγινε Ναός, στον οποίο η χάρη του Αγίου Πνεύματος λειτούργησε το μυστήριο της Σαρκώσεως του Θεού Λόγου. Έτσι και κάθε γυναίκα, κάθε μητέρα, γίνεται «ναός», μέσα στον οποίο ο Θεός τελεσιουργεί το μυστήριο της ζωής. Αυτή είναι η σπουδαιότερη ιερουργία της γυναίκας, η μητρότητα! Η Παναγία μας μπορεί να γέννησε τον ίδιο το Θεό, αλλά και κάθε μητέρα γεννάει την εικόνα του Θεού, ένα μικρό Χριστό, που είναι το παιδί της! Γι’ αυτό οι μητέρες, με το παιδί στην αγκαλιά τους, είναι σαν μικρές Παναγίες!
Αλλά, Εισόδια, δεν έκαμε μόνο η Παναγία. «Εισόδια» κάνουμε κι εμείς πολλές φορές στη ζωή μας: όταν γεννιόμαστε, όταν εισερχόμαστε για πρώτη φορά στον θαυμαστό ναό της φύσεως, όταν λίγο αργότερα μπαίνουμε στο ναό της γνώσεως που λέγεται σχολείο. «Εισόδια» κάνουμε, όταν μπαίνουμε στην εφηβεία. «Εισόδια» κάνουμε στο γάμο, στην παιδοποιία και σε όλες τις σπουδαίες φάσεις της ζωής μας.
«Εισόδια» έκαναν παλαιότερα και οι γεωργοί, αφού η Εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου αποτελούσε ορόσημο για την αγροτική ζωή, καθώς σφράγιζε, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, εδώ στην Κρήτη, το μέσον της σποράς- «Μεσοσπορίτισσα»- κι αλλού, το τέλος της σποράς- «Αποσπορίτισσα»- καθώς ο λαός μας θεωρούσε την Παναγία προστάτιδα της σοδειάς. Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά, θα ιδούμε ότι οι ορθόδοξες Θεομητορικές εορτές έχουν τοποθετηθεί στον εποχικό κύκλο του χρόνου, στον επάλληλο κύκλο της ζωής των δημητριακών, σηματοδοτώντας συμβολικά τον κύκλο του βίου της Παναγίας μέσα στο έτος και ημερολογιακά τον αγροτικό χρόνο, που δομείται σύμφωνα με τον ετήσιο και τον εποχικό βίο των σιτηρών και τον κοσμικό ελλειπτικό κύκλο της Σελήνης. Έτσι, το αγροτικό έτος ξεκινάει χρονικά από την 1η Σεπτέμβρη, που είναι η «Πρωτοχρονιά» για την Εκκλησία. Το συνέδεσαν άμεσα με τον μήνα Νοέμβριο, που είναι η Εορτή των Εισοδίων και η σπορά των σιτηρών, ενώ το φύτρωμα του σιταριού συμπίπτει με τα Χριστούγεννα, και το Πάσχα, με την άνθιση και την καρποφορία. Κατά το Δεκαπενταύγουστο, η Κοίμηση της Παναγίας ολοκληρώνει τον εορταστικό και βιοτικό κύκλο, ενώ συμπίπτει με την εποχή που η «μητέρα γη», έχοντας γεννήσει τα γεννήματά της, «ξεκουράζεται», μέχρι την έναρξη του νέου κύκλου της ζωής.
Αγαπητοί αναγνώστες, η Παναγία μας έκαμε σήμερα τα Εισόδιά της στο Ναό, στον οποίο και παρέμεινε μέχρι την ώρα που ο Θεός την κάλεσε να γίνει η Μητέρα Του! Έτσι κι εμείς, κάθε φορά που εισερχόμαστε στο Ναό, «εισόδια» γιορτάζουμε, κι εκεί πρέπει να «παραμείνουμε», σαν την Παναγία, μέχρι να μας καλέσει ο Χριστός. Και πότε μας καλεί; Κάθε φορά που βγαίνει, σε κάθε Θεία Λειτουργία, μέσα στο Άγιο Ποτήριο και μας προσκαλεί να κοινωνήσουμε: «Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε»! Μας καλεί ο Χριστός! Αν ανταποκριθούμε στην πρόσκληση, τότε, όχι εμείς, αλλά ο ίδιος Χριστός έχει κάμει τα ωραιότερα «εισόδια» στη δική μας ζωή! Κι όταν γίνουν αυτά τα σωτήρια «εισόδια», τότε, σίγουρα θα ζήσουμε και τα τελευταία και ωραιότερα «εισόδια» της ζωής μας: την είσοδό μας στη Βασιλεία του Θεού, στον κόσμο του Ουρανού, μαζί με τους Αγίους, μαζί με την αγαπημένη μας Μητέρα, την Παναγία, που εορτάζει σήμερα τα δικά της Εισόδια!
Χρόνια πολλά κι ευλογημένα, αδελφοί!
Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Περβολαράκης
