«Πολυτεχνείο 1973» Η πραγμάτωση της όντως ελευθερίας
16,Nov
…Τότε ζούσαμε στο σκοτάδι και γυρεύαμε το φως,
Τώρα ζούμε στο φως και πνιγόμαστε στο σκοτάδι….
Δ. Παπαχρήστος
Η ελευθερία που έχει δοθεί στον άνθρωπο με την «κατ’εικόνα» δημιουργία του, δεν είναι μια αφηρημένη φιλοσοφική έννοια, αλλά μια προσωπική πράξη που σκοπό έχει το όφελος του ανθρώπου, αλλά και της κοινωνίας που ζει. Η τελείωση αυτής της ελευθερίας είναι η κοινωνία του ανθρώπου, αλλά και της κοινωνίας μέσω του ανθρώπου, με τον Θεό, αλλά και τον συνάνθρωπό του. Ο άνθρωπος, πραγματώνοντας την ελευθερία ως δώρο Θεού, τότε αποβάλλει την ατομικότητά του και προσπαθεί να γίνει πρόσωπο, δηλαδή οντότητα σχετιζόμενη με το συνάνθρωπό του. Συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς σχέση, η οποία δεν νοείται ως καθήκον, αλλά ως φυσιολογική συνέπεια της αγάπης του προς τον Θεό αλλά και τον συνάνθρωπό του. Η αγάπη αυτή δεν είναι συνδιαλλαγή αλλά διακονία χωρίς την ελπίδα για ανταπόδοση. Διότι η όντως ελευθερία οδηγεί τον άνθρωπο σε μια προσωπική κοινωνία κένωσης και θυσίας προς το συνάνθρωπο.
Διαβάστε περισσότερα….