Προσδοκώντας το Λυτρωτή της ανθρωπότητας

19,Dec

      Είναι καιρός που ο κόσμος άρχισε τις ετοιμασίες για τα Χριστούγεννα. Δρόμοι, πλατείες, σπίτια, γραφεία, καταστήματα, Μ.Μ.Ε, φωτισμοί, στολισμοί, δώρα, μουσικές, παιχνίδια, ταξίδια, αυτοκίνητα- όλα στο «πνεύμα» της Μεγάλης Γιορτής-για τη Γέννηση του Σωτήρα, τον ερχομό του Λυτρωτή. Συνεπαρμένος κι εγώ από το μαγευτικό «κλίμα» τούτων των ημερών, είπα να επιχειρήσω μια μικρή οδοιπορία στα δρομάκια της μνήμης και της ζωής-που τα δράματά της, Χριστέ μου, δεν έχουν τελειωμό…

          Σκαλίζοντας βέβαια το παρελθόν, συχνά βρίσκομαι στα γλυκόπικρα παιδικά μας χρόνια, που, έχοντας μεγάλο καημό να «μάθομε γράμματα», «κρεμόμασταν» από τα χείλη των δασκάλων, για να μη χάσομε, αν ήταν δυνατόν, ούτε λέξη από το στόμα τους! Δε θα πω για τα τραγούδια, τους χορούς, τα ομαδικά παιχνίδια, τα ψαλσίματα, τα «θεατρικά δρώμενα» των μεγάλων Εορτών. Ούτε για τα ανεπανάληπτα «Αναγνωστικά», που αποτύπωναν λέξεις, φράσεις, εικόνες, βιώματα, χαραγμένα βαθιά στην ψυχή. Θα τονίσω όμως πως θυμάμαι τις διηγήσεις της «Ιεράς Ιστορίας»-Παλαιάς και Καινής Διαθήκης-με τέτοιες λεπτομέρειες, σαν να ήταν χτες! Με πόση δύναμη είχαν ζωγραφιστεί μέσα μου εκείνες οι σεβάσμιες μορφές Πατριαρχών, Προφητών, ανδρών και γυναικών! Πόσο, λ.χ., είχα λυπηθεί εκείνο το καημένο το στερνοπαίδι του Ιακώβ, τον Ιωσήφ, που τα σκληρόκαρδα αδέλφια του τον είχαν πουλήσει στους Αιγυπτίους εμπόρους, κι έφτασε, με τη σοφία και την υπομονή του, να γίνει μεγάλος και τρανός στο παλάτι του Φαραώ! Και τον γιορτάζομε, και τραγουδάμε τις αρετές του, γιατί συμβολίζει το Χριστό! Τώρα, γιατί τα μαθαίναμε τόσο εύκολα και μένουν ανεξίτηλα, είναι μεγάλη υπόθεση, που δεν μπορούμε να την αναλύσομε εδώ.

Είπα «μαθαίναμε», αλλά, πρέπει να συμπληρώσω ότι και «ζούσαμε» παρόμοια γεγονότα στην καθημερινή μας ζωή: στα χωράφια, στα βουνά, στα κακοτράχαλα, με τις αντιξοότητες και τις αδιάκοπες δυσκολίες της βιωτής. Η πίστη και οι Άγιοι ερχόντουσαν να καλύψουν «κενά» και να βοηθήσουν στη λύση προβλημάτων, αδιανόητων  για το σύγχρονο τρόπο ζωής-εννοώ, των ανέσεων και της δικής μας καλοπέρασης-μεγάλων και μικρών. Αλλά, και η συμμετοχή στη ζωή του χωριού-με τις χαρές και τις λύπες, τις παρέες και τις γειτονιές, τους γάμους, τις βαφτίσεις, τα πανηγύρια και τα ξεφαντώματα-δεν έχει καμιά σχέση με την «εικονική πραγματικότητα» της σημερινής εποχής.

Κι ερχόταν η συμμετοχή στους εκκλησιασμούς και στις Γιορτές, μ’ όλα τα ευτράπελα-εκεί, στο φτωχό ναό και στην αυλή του-να χαράξει ήχους, τελετές, σκηνές και βιώματα, που δε σβήνουν εύκολα από τις παιδικές ψυχές. Να πω για τις ετοιμασίες των σπιτιών τέτοιες μέρες, ή, με πόση λαχτάρα περιμέναμε να ακούσομε την καμπάνα στα βαθιά της χριστουγεννιάτικης Νύχτας, για να πάμε με τους λύχνους και τα φανάρια, σκουντουφλώντας, στην εκκλησιά; Καλύτερα να σάς παραπέμψω στον Κυρ- Αλέξανδρο, που τα λέει πολύ πιο καλά…Μονάχα τούτο θέλω να τονίσω: ότι, το όλο σκηνικό της Γεννήσεως- με τη σπηλιά, τα ζώα, τη φάτνη, τους βοσκούς-στα παιδιά του ορεινού χωριού φάνταζε τόσο οικείο, σα να ήταν κομμάτι της ζωής τους. Μα και οι γλυκιές μορφές των αγίων και των αγγέλων, μαζί με την απλότητα, τον αυθορμητισμό και τη «ζεστασιά» των ανθρώπων: όλα υποβλητικά στης Άγιας Νύχτας τη μυστική ομορφιά!

Ξέρομε ότι η ολόκληρη η ανθρωπότητα πρόσμενε το Λυτρωτή. Στις παραδόσεις και στις μυθολογίες των αρχαίων λαών διασώθηκαν καταπληκτικές περιγραφές της αναμενόμενης θείας «επέμβασης». Ήταν η ανάγκη ικανοποίησης «υπαρξιακών κενών», ή η διαιώνιση της αρχαίας υποσχέσεως του Θεού για την μελλοντική σωτηρία του ανθρωπίνου γένους; Όπως κι αν έχει, η ουσία είναι ότι «ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού», όπως λέει ο αγαπημένος Του Απόστολος Ιωάννης ο Θεολόγος, αυτήκοος και αυτόπτης μάρτυρας-καθώς και οι άλλοι Ευαγγελιστές. Το πιο εκπληκτικό είναι ότι, όπως σωστά ειπώθηκε, «το βιογραφικό» του Χριστού γράφτηκε με τις εκατοντάδες «μεσσιανικές προφητείες», αιώνες πριν από την Ενανθρώπησή Του! Πώς λοιπόν-χωρίς το Άγιο Πνεύμα- γνώριζαν οι Προφήτες και περιέγραψαν με καταπληκτικές εικόνες και λεπτομέρειες τα σπουδαιότερα γεγονότα της ζωής του Χριστού;

 Όλα τούτα παρουσιάζονται με καταπληκτική παραστατικότητα στις νυχθήμερες εκκλησιαστικές Ακολουθίες καθ’ όλο το Σαρανταήμερο, και κορυφώνονται όσο πλησιάζομε προς τη μεγάλη Γιορτή. Ο σκοπός της Εκκλησίας είναι να μας δείξει, από τη μια μεριά, την εκπλήρωση της παγκόσμιας προσδοκίας στο πρόσωπο του Χριστού, κι από την άλλη, το χρέος μας απέναντι στο Θεό και στους ανθρώπους- το σωτήριο δρόμο της αληθινής αγάπης και αλληλεγγύης, που για πολλούς αιώνες, πριν από την εποχή της εμπορευματοποίησης των πάντων, ο λαός μας ακολουθούσε. Αυτή τη βαθύτατα πνευματική και συγχρόνως κοινωνική, οικουμενική, διάσταση της εν Χριστώ ζωής βιώνουν οι Άγιοι, κι εμείς καλούμαστε να τους μιμηθούμε. Με την αγάπη και την ταπείνωση που εκπέμπει το Θείο Βρέφος από το Σπήλαιο της Βηθλεέμ!

Kαλά Χριστούγεννα. Νίκος Σιγανός

 

 

 

 

 

 

 

 

Εσπερινός Εγκαινίων του Ιερού Ναου Αγίας Άννης

Ενορία Ευαγγελίστριας – Λήψη από ελικόπτερο

Κοπή Βασιλόπιτας με τον Κώστα Μακεδόνα 21/1/2018

Παρασκευή πρόσφορου

     

Επισκέπτες της Ιστοσελίδας

3732815

RSS Ορθόδοξος Συναξαριστής

  • Το εορτολόγιο της ημέρας
    ..:: Ορθόδοξος Συναξαριστής ::..Σήμερα 13/02/2025 εορτάζουν:Όσιος ΜαρτινιανόςΆγιοι Ακύλας και Πρίσκιλλα οι ΑπόστολοιΆγιος Ευλόγιος Αρχιεπίσκοπος ΑλεξάνδρειαςΆγιοι Πατήρ και ΥιόςΌσιος Συμεών Κτήτορας της Μονής Χιλανδαρίου Αγίου ΌρουςΆγιος Γεώργιος Αρχιεπίσκοπος ΛευκορωσίαςΟσία Σεραφείμα εκ ΡωσίαςΑνάμνηση των Εγκαινίων του Ναού της Θεοτόκου και της Αγίας Θέκλας εν τω όρει ΠοσαλέωςΌσιος ΜαϋουμάςΑνακομιδή των ιερών λειψάνων του Αγίου Edward βασιλέα της ΑγγλίαςΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ […]
Go To Top